Koning Willem Alexander op bezoek

Vannacht had ik Koning Willem Alexander op bezoek.
Hij hoeft niet zo ver te reizen want ik woon naast het paleis.
Ik zie hoe hij bezijden het paleis de trappen afdaalt en zich moet bukken om in mijn schaars verlichtte hol binnen te gaan.

Ik heb een bijeenkomst georganiseerd voor welzijnswerkers die  werkzaam zijn in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. We zijn met velen.
Aan de wanden hangen schilderijen die de mensen met een verstandelijke beperking hebben gemaakt en ook staan er van hen creatieve kunstwerken opgesteld. Alex  zit midden in de ruimte hij zegt niet veel maar het is duidelijk dat hij waardering heeft voor deze uitingen want  ik zie hoe hij met interesse rond kijkt.
 Ik voel me verlegen in zijn aanwezigheid en het wordt echt ongemakkelijk  als iedereen is vertrokken. Waar moet ik het in hemelsnaam met zo’n hoogwaardigheidsbekleder over hebben?  Hij lijkt zich op zijn gemak te voelen en haast heeft hij evenmin, ik ben verbaasd omdat ik meen dat  een Koning het toch vreselijk druk heeft? 
Hij vraagt of ik liever heb dat ie gaat. Ik geef geen reactie, hij staat op en vertrekt terwijl hij zegt; “Als je me nodig hebt kun je me altijd bellen?” 
Er komt een welzijnswerker binnen en ze vraagt:  “Waar is Alex?” Ik knik in de richting van het paleis. Ze besluit om hem weer te halen.
Opgetogen komt ze terug met de mededeling dat het paleis onwijs groot is. “Je houdt het niet voor mogelijk wat een ruimte, je kunt gewoon de ander kant niet zien.”
Ik ben een beetje jaloers vanwege de eindeloze ruimte die deze Koning bewoont,  Maar ja dat voorrecht is nu eenmaal aan Koningen voorbehouden, besluit ik.

Ik wordt wakker met een zin op mijn lippen:
“De waarheid wordt je slechts van binnenuit getoond!”
Met deze zin versta ik de betekenis van de droom onmiddellijk. Vlak voor het slapen gaan spraken mijn lief en ik over de vele spirituele wegen die je kunt gaan. Ik zei hem dat ik nooit de behoefte heb gevoeld om volgeling te worden van een  leerweg die geleid wordt door een fysiek aanwezige meester of goeroe.  Het dagelijks leven biedt mij vaak spontaan  de inspiraties die nèt de juiste voeding zijn voor mijn ziel. Wanneer ik me ga identificeren met een specifieke richting ben ik niet meer open voor datgene wat mij zowel innerlijk als uiterlijk wordt geboden omdat  ik het gebodene probeer in te passen in de maat die  de lering en/of meester mij biedt.  Dat neemt niet weg dat er leerwegen zijn die cruciaal zijn (geweest ) in mijn leven maar ik heb altijd de openheid behouden om ook weer verder te reizen als ik van binnenuit de oproep daartoe voelde. Ik heb ontdekt dat  de essentie van de wegen  die ik ben gegaan vaak dezelfde is  maar de vormen verschillen. Soms heb ik een ander vorm nodig om de innerlijke waarheid te verdiepen.  Vaak volgt  de ene leerweg  organische  uit de andere en  dan blijkt hoezeer ze juist  aanvullend zijn.

Aan   één “goeroe” wil ik  echter gehoor blijven geven  en dat is het Ware Zelf.  Het Zelf kunnen we beschouwen als het centrum van de hele psyche (bewuste en het onderbewuste). Het ego, dat waar we dagelijks ik tegen zeggen, is slechts  het centrum van ons bewustzijn. Het ikje is echter niet wat we wezenlijk zijn maar  een mentale constructie: opgebouwd uit de ideeën die we in ons leven over ons ikje hebben verzameld. We weten ook dat deze ideeën onder invloed van onze stemmingen wisselen. Dat betekent dat ons zogenaamde ikje behoorlijk relatief is.
Het Zelf is van een veel grotere orde dan de ego identiteit en gaat voorbij aan onze persoonlijke ideeën.  Vanuit een mystieke benadering wordt dit Zelf gezien als een goddelijke vonk die de mens is ingeschapen. Het is dit ingeschapen  goddelijke Zelf dat maakt dat de mens de relatieve werkelijkheid kan ontstijgen teneinde de absolute werkelijkheid te ervaren.
Koning Willem Alexander verschijnt  in mijn droom als een symbolische manifestatie van dat Zelf. (Het is fascinerend en vaak ook komisch hoe het onderbewuste droomsymbolen present stelt ).

Ik woon naast het paleis een paleis dat een onmetelijke ruimte ten toon spreid. Dit paleis versta ik als de bewustzijnsstaat die wordt gekenschetst als de ultieme bevrijding.  In het Nieuwe Testament wordt steeds verwezen naar het Hemelse Koninkrijk dat we zelfs bij leven  al kunnen beërven als we bereid zijn de opgang in de Geest te maken. De voorwaarde daartoe  is onze Geest te openen zodat we dit Koninkrijk kunnen binnengaan. In Marcus 10 wordt gezegd:  “Wie het koninkrijk van God niet als een kind ontvangt, zal er zeker niet binnengaan.”  
In mijn droom voel ik me onwaardig en te beperkt om de opgang naar het paleis te maken.  Een Koning mag daar wonen, maar daarvoor ben ik toch niet in de wieg gelegd….? vraag ik mij af.
In deze vraag sta ik  niet alleen, de meeste mensen zijn behept met een collectief minderwaardigheidsgevoel waardoor we menen dat een mentaal ruim rijk leven niet voor ons is weggelegd.  Begerig zien we op naar de rijkdom van het paleis maar komen niet op het idee daar te gaan wonen.  Terwijl ons Ware Zelf daar al  als vanzelfsprekend woont en herhaaldelijk oproept om onze spirituele erfenis bewust  in bezit te nemen.
De Koning is in ieder geval bereid af te dalen naar mijn schaars verlichte hol, het gebied van het relatieve bewustzijn.  De schaarse verlichting vertelt dat er wel sprake is van enige mate van  bewustzijn want anders valt er helemaal niets gewaar te worden. (Deze schaarse verlichting maakt dat ik middels dit artikel kan reflecteren).
De Koning in mijn droom dwingt zijn aanwezigheid niet af, maar is wezenlijk geïnteresseerd in deze ‘mentaal gehandicapte’  en haar creaties.

In de droom  ben ik een werker in welzijn, dit versta ik als  een zoektocht  naar een blijvend antwoord op de mentale beperking, waar de meeste mensen mee zijn behept. We ervaren dat de verlossing van problemen  meestal niet blijvend is. Even zijn we ontlast  totdat zich weer een nieuw euvel aandient. Ons Ware Zelf is echter instaat om  vanuit ons innerlijke diepte een antwoord aan te bieden op onze problemen die bestendig is.  Het is het antwoord waar mystici en spirituele leerwegen op doelen.   
We kunnen altijd en overal een beroep doen op ons Ware Zelf en daar kunnen  spirituele leerwegen beslist een hulp in zijn mits we werkelijk bereid zijn om de inspiraties in ons hart denken en doen te integreren.
Toch zijn we vaker geneigd om afleiding te zoeken in de buitenwereld teneinde de intimiteit met ons Ware Zelf te ontvluchten. In mijn droom voel het ego zich ten overstaan van zulk een grote machthebber ongemakkelijk. Alle identificaties en conditionering worden  in het licht van het Ware Zelf ontmaskert  omdat ze in dat licht heel betrekkelijk blijken te zijn.  Daarom  voel ik me even opgelucht als het Ware Zelf zich weer terug trekt uit mijn bewustzijn.
De Koning zegt dat ik hem altijd kan bellen. Het Zelf is niet dwingend maar wacht tot we bereid zijn om naar het te luisteren. Dat Zelf manifesteert zich wel degelijk in bijvoorbeeld onze dromen, fantasieën, creaties, in onze geraaktheden en intuïties.  Maar wanneer ik op deze fenomenen  geen acht  sla ben ik ook niet instaat om deze innerlijke boodschappen  te verstaan te begrijpen en zet te vertalen  naar inzichten die mijn denken en doen allengs transformeren.

Ik vind het al bij al een bemoedigende droom. Ik hoef geen lange moeizame  tocht te maken om het paleis te vinden. Ik hoef alleen maar uit mijn te benauwde hol te kruipen teneinde  de opgang te maken in de wetenschap dat het Ware Zelf op mij wacht.

De non dualistische  spirituele benadering belooft dat wanneer ik eenmaal in het paleis ben ik zal ervaren  dat er zelfs nooit een schaars verlicht donker hol is geweest.  Een deel van mij weet dat en vertelt mij dan ook in de droom opgetogen over de onmetelijke ruimte in het paleis. Maar een ander deel van mij, die nog onder heerschappij van het ego staat, kan niet geloven dat zo’n ruimte voor haar is weggelegd en is dan ook  een tikkie jaloers.  Wanneer ik het verlichte deel van mijn wezen durf te geloven wil dat zeggen dat we al reeds   de bewoners zijn van een onmetelijk ruim verlicht paleis  wat ons rest is het besluit om daar te gaan wonen.  Ik ben benieuwd  of ik deze realisatie ooit volledig  ga beleven!